Herkese merhaba arkadaşlar. Öncelikle yazıma biraz olumsuz başlamak zorundayım maselef, onu belirteyim. Her şey rüya gibi başlamıştı, ta ki New York’a inene kadar. Hayal ettiğim gibi sanki ayrı bir dünyaydı gittigimiz yer Amerika’ydı; herkesin hayal ettiği ama çok az insanın gidebildiği bir yerdi Amerika. New York’tan çalışacağım, yaklaşık 3 ay yaşayacağım yere gelmiştik. New Jersey’in ilçesi Cape May’deydik arkadaşım ile birlikte ama bir sorunum vardı evim yoktu nerede kalacağımı bilmiyordum. O gün arkadaşın yardımı ile Cape May’de yaşayan Türk arkadaşların yanında geceyi geçirdik. Ondan sonra 2 hafta evsiz kaldım. Ev aradım her yerde ama hiçbir yerde boş ev yoktu. Ev arkadaşı arayan kimse de yoktu.
İşimi Değiştirdim
Gelelim iş kısmına iş yerim yakaşık 7 km uzaklıktaydı. İşe gitmek için bisiklet aldım ve işverenim ile görüştüm. Yarın işe başlamamı söyledi. En azından iş kısmı yolunda gibiydi, ta ki ikinci gün işe gidene kadar. İşverenin komi olmama rağmen bulaşık yıkamamı söyledi. İlk iş günümde iş sonunda eve gitmeyi düşünürken arabanın bi tanesi bisikletime çarpmış ve bisikletimi kırmış malesef… 2 hafta çalıstıktan sonra yardımsever bi abinin sayesinde otelde beyboyluk işi buldum ve çalışmaya başladım. İlk işimden ayrılmak istedigimde işverenimin verdiği tepki inanılmazdı. Amerika’dan attıracağını, vizemi iptal ettireceğini, bir daha Amerika’ya dönemeyeceğimi söyledi. İlk defa Work and Travel yapan bir öğrenci için bu korkunç bi durumdu ne yapacağımı bilemedim ama sponsorumun yanımda olması bütün sorunu atlatmama yardımcı oldu. Bu sırada Sosyal Güvenlik Numaram 7 haftadır gelmediği için ilk işyerimden pay checkimi alamıyordum.
İşler Yoluna Girmeye Başladı
Fatih Mehmet Erkal
Belboyluk işinden kazandığım tiplerle geçiniyordum. İşler yoluna girmeye başladı. 4 Temmuz kutlamalarında tanıştığımız yabancı arkadaşlarla eve çıktık. Her şey güzel gidiyordu. 2 gün tatilim vardı. Gezme imkanım çoktu. Arkadaşlarla Philadelphia’ya gitmeye karar verdik ve bir sonraki gün Philadelphia’ya gittik. Her şey çok güzel gidiyordu ta ki telefonumu düşürüp camını kırana kadar. Arkadaşların ısrarı üzerine aynı gün gittik, Iphone 6 aldım ve o gün onun da camını kırdım malesef.
Yavaş yavaş yazın sonuna geliyorduk. Atlantic City’den kendime güzel kıyafetler, short , mont aldım. Yavaştan tatil planı yapmaya başlama zamanı gelmişti. Herkesin görmek istedigi BATI’yı ben de görmek istiyorum. Work And Travel Facebook grubundan tanıştığım arkadaşlarla batı turu planı yaptık ve bunu hayata geçirmemize çok az kalmıştı. Her şey yolundaydı. Program için ödediğim parayı kazanmıştım, +2 tane IPhone ve +tatil masraflarım çıkmıştı. İşten ayrılma vakti gelmişti.
Doğu’da Willwood, Atlantic City (NJ), Philadelphia, New York’u gezdim ve aradığımı tam olarak bulamadım buralarda.
Batı’da Los Angeles, Las Vegas, Grand Canyon, Santa Barbara, San Francisco (California) gezdim. Aradığım her şey buradaydı. Dünyadaki favori şehrimi burada keşfettim. Rüya şehir Las Vegas tabi ki de favori şehrim.
Günler su gibi geçti, yetmedi. Paramın büyük kısmını burada harcadım. Bütün param bitmişti. Dönüş yaklaşmıstı. 21 Eylül’de Los Angeles Lax haavalanında yattım. 22’sinde New York’taydım. Port Autority’de yattım. 23’ünde JFK’de yattım ve 24’ünde ülkeye dönüş yaptım. İlk gittigimde İngilizce anlamıyordum. Döndüğümde hem konuşabiliyor hem de konuşulanların %70’ini anlıyordum.
WAT’a katılacak arkadaşlara tek önerim şirketinizi iyi seçin ve tipsiz (bahşişsiz) işte çalışmayın. Acentanıza güvenmeyin. Yazımın sonuna gelmiş bulunmaktayım Work and Travel Kesinlikle Pişmanlık Değildir.
Katılan arkadaşlara şimdiden başarılar.
Fatih Mehmet Erkal